Dnia 24 lipca 2019 r. w godzinach popołudniowych doszło do kolejnej dewastacji stacji Kalwarii Krzeszowskiej. Tym razem celem działań wandali stała się IX Stacja – Dom Annasza powszechnie nazywana Ciemnicą. Dzięki czujności personelu Fundacji „Europejska Perła Baroku” i błyskawicznej reakcji kamiennogórskiej Policji sprawcy zostali złapani na gorącym uczynku.
Dziękujemy Policji za sprawnie przeprowadzoną akcję. Jednocześnie przypominamy Kalwaria Krzeszowska jest stale monitorowana i wszelkie zdarzenia są zgłaszane odpowiednim służbom.
Kalwaria Krzeszowska to najstarsza droga krzyżowa na Śląsku, wybudowana z inicjatywy opata Bernarda Rosy w latach 1672 – 1678. Pierwotne stacje powstały dzięki wykorzystaniu materiałów nietrwałych tj. drewna bądź konstrukcji szachulcowej. Za następcy Rosy – opata Dominika Geyera Kalwaria Krzeszowska doczekała się modernizacji. W latach 1703 – 21 stacje uzyskały wersję kamienną. Dzisiejsza kalwaria składa się z 33 stacji rozłożonych według miar jerozolimskich. Dzieli się na dwie części: Drogę pojmania (stacje I – XV) oraz Drogę krzyżową (stacje XVI – XXXIII). Za stworzenie wyposażenia stacji odpowiedzialni są artyści współpracujący z krzeszowskim opactwem. Obrazy wykonali: Michał Willmann i Marcin Leistriz, retabula ołtarzowe i rzeźby wykonał Jerzy Schötter oraz Jerzy Gode. Kalwaria Krzeszowska po renowacji została ponownie otwarta w 2015 roku.
Stacja IX jest dwupoziomowa, na rzucie kwadratu i kryta gontem. Zwyczajowo nazywana Ciemnicą, choć ta nazwa odnosi się tylko do dolnej części kaplicy. W budynku znajduje się duża, płaskorzeźba z piaskowca, przedstawiająca Naigrywanie się żołnierzy z Chrystusa, z 1679 r. Siedmiu oprawców ma twarze Szwedów i Pandurów, którzy napadli na klasztor w 1633 r. W piwnicy ukryto cudowną figurę Chrystusa, otoczoną szczególnym kultem. W tym miejscu doszło do uzdrowień, czego pamiątką są zachowane drewniane kule, które pozostawili niepełnosprawni jako niezwykłe ex voto. Pod samymi schodami niegdyś tryskało malutkie źródełko, mające nieść pomoc w chorobach oczu.
(K. Michalik, Dom Łaski Maryi, Krzeszów 2018)