Dom gościnny opata został wzniesiony w 1734 r. według projektu J. Jentscha, a fundatorem obiektu był opat Innocenty Fritsch. Budynek na rzucie kwadratu, trójkondygnacyjny, pięcioosiowy, ozdobiony pilastrami i przykryty dachem mansardowym z jedną lukarnką w każdym kierunku świata. Na każdym piętrze znajdowały się cztery pokoje. Całość ogrzewana była systemem kominkowym. Budynek przeznaczono dla wybitnych świeckich gości przybyłych do opactwa. Po sekularyzacji obiekt pełnił funkcję leśniczówki, przemalowano również jego elewacje na kolor zielony, stąd określenie „zielony dom”. Na przestrzeni czasu, zmieniał się sposób wykorzystania. W I poł. XX wieku mieszkali tu nauczyciele z pobliskiej szkoły. Pod koniec II wojny światowej, Dom Gościnnym stał się schronieniem na uchodźców. Budynek odrestaurowano na początku XXI w. Przez kilka lat pełnił funkcje wystawiennicze.
